donderdag 19 juli 2012

Op vakantie

Het is alweer bijna tijd voor mijn middagdutje.
Ik knap dagelijks zo'n uiltje, vooral nu de tour in het land is. Het is zalig wegdommelen op het nietszeggende gebabbel van de heren die dit evenement op tv verslaan. Zinloze weetjes, oudbakken ervaringen van 'toen we zelf nog op de fiets zaten', het  spierballen jargon van de wielerwereld, beelden van de Eglise St. Zus en muzo, de beklimming van de Mon Chou, de monotone grafstem van Michael Boogerd. Probleemloos dommel ik weg in de leegte van juli.  Een maand van niks trouwens, barstensvol verwachtingen van zomerzon, geluk, liefde en vrijheid. Niet zelden pootje gehaakt door filestress, relationele hobbels, broeierigheid  of herfstdepressies. Iedereen mag van mij hoor, streekmarktjes, braderietjes, brocantes, slenteren langs kraampjes  met dezelfde rommel als thuis. Samen met nog honderd andere korte afritsbroeken van Wehkamp, t shirts met geinige opdruk. uitpuilende  wielerbroekjes en Crocs in foute kleuren. 
Eruit zijn,iets anders zien, er weer tegen kunnen, geloven in het misverstand dat 'op vakantie' heet en waarvan de heilzame werking al op de eerste werkdag vervlogen is. Inmiddels leer ik dat de legendarische Antoine Paturain in 1927 met drie reservefietsen op zijn schouders 
de Côte D'or beklom en na de afdaling met een voorsprong van anderhalve dag op een terrasje in de vallei twee borden warme pens naar binnen werkte voor hij met de dochter van de waard achterop zijn bagagedrager de finishlijn passeerde. 

Tijd om naar de wolken te staren, of het dansen van de bomen, de druppels die elkaar op de ramen achterna zitten, weg deinen op de golven van onbetekende gedachten. Of tijd om zomaar wat voor je uit te schrijven, zoals nu.  En dan liefst in een bekende omgeving. De thuisblijver heeft gelijk, denk ik, op de bank met een boek op mijn buik met ogen die langzaam maar onweerstaanbaar luiken en een geest die op reis gaat naar het raadselachtige en opwindende dromenland.
Niet dat je daar iets van meeneemt, de beelden verdampen net zo snel als dat je er achteraan holt, maar je hoeft er tenminste geen dagen voor in een afgeladen middenklasser te zzzzzzzz......

6 opmerkingen:

  1. maareh...u heeft een TUIN! enne...een PARTNER!...om wat mee te doen.
    al zou ik dan waarschijnlijk dit lekkere stukkie gemist hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha, ha, fijn stuk meneer P. Ik zie u liggen in uw zomerresidentie. Vooral genieten zou ik zeggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijn vader keek vroeger naar de Tour "omdat hij het landschap zo mooi vond."

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat is ook zeer het aanzien waard, vooral de helicopterbeelden, helaas is de 'strijd" slaapverwekkend net als het commentaar..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vergat ik nog te zeggen.
    De Mon Chou, de Côte D’ Or en Antoine Paturain allemaal echt fain.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. DE TOUR GEEFT MIJ ( OP DE PC) elk jaar weer mijn vakantie. het idee van vakantie. vandaag was het schitterend mooi. de ontroering om opeens via de exact groene glooiingen een exact groen dal te zien liggen en dat gewoon als fietser ( niet vanuit de heli). fietsen ( afdalen!) door nevelen gehuld, dat maak ik dan mee, hè.( Col du Menté)Maarten en Herbert 's commentaar hoor ik ook graag.

    BeantwoordenVerwijderen