Oranje

Ik heb er mijn buik alweer van vol en er is nog geeneens geabdiceerd.

De terug -en vooruitblikken, de analyses, de herinneringen, het zout op elke koninklijke slak, de diepere betekenis van de laatste toespraak, 

de jurken, de juwelen, de idiote kledingvoorschriften, de historische overzichten,de zwevende camera's. De reportages op alle netten, de hoogtepunten van nationale liedkunst. Tompoezen, T-shirts met Bertha 38,  scherpschutters, putdeksels, Duitse speurhonden, Belgische paarden, 20 scenario's voor calamiteiten,  duikers in het IJ. 

Geef mij ook zo'n feestje.

En als klap op de vuurpijl vanavond dat gala diner, bling bling  in het Rijks met als decor de Nachtwacht. Glinsterende, blikkerende, flonkerende kitsch. Oeroude  machts -en standsverschillen schrijden over de loper. 

Het domme oranje volk dat zich vergaapt en op de tenen staat voor een snapshotje. En dit is nog maar de ouverture..