Dingetje

We hebben er weer een, zo'n gevleugeld trendy zinnetje dat zomaar de kop opsteekt in geschreven stukjes en gesproken commentaar.

'Dat is best wel een dingetje.'

 Het schept een ironische afstand tussen de beschouwer en zijn onderwerp en geeft hem het coole aureool van iemand die veel meer weet dan ie kwijt wil en  zich wel een eigentijds eufemisme kan permitteren. 

'Die zorgfraude, dat wordt nog wel een dingetje voor Schippers'

De schrijver kent de komende consequenties van de onthulling voor onze bewindsvrouwe en wappert met zijn handjes;

'Oei, oei mensen maak de borst maar nat' 

Maar met wat voor dingetje we nu precies te maken hebben wordt  niet helder omschreven. Is het een dingetje verantwoording Kamervragen en excuses, een dingetje door de strot duwen van premieverhoging voor de nietsvermoedende burger of een dingetje riante bonus is eerdere functie en wegwezen. 

We weten het niet maar dat het komende probleem als 'dingetje' en niet als 'ding' wordt aangeduid, maakt de zaak er alleen maar ernstiger op. 

Als het een 'ding'  geweest zou zijn dan was het probleem serieus maar overkomelijk geweest.

'Dat wordt best nog een ding voor Schippers, die Zorgfraude'

We zien een zwoegende vrouw achter het katheder die haar tot dusver gevoerde beleid hartstochtelijk verdedigt.

Uit de zin spreekt zelfs een zekere bekommernis met het lot van de minister. Maar door het verkleinwoord te gebruiken geeft de schrijver de moed eigenlijk bij voorbaat al op en trekt hij zijn handen van de bewindspersoon af. Dat worden moties van wantrouwen en een gang met gebogen rug richting zijdeur. Het is nog erger dan wij vermoeden.

Of is ons dingetje typerend voor hedendaags sloddervosserig taalgebruik.

Je bent bijvoorbeeld te beroerd om de ingewikkelde werkelijkheid rond het probleem behoorlijk aan de lezer uit te leggen en gebruikt in plaats van de nuance aan te brengen een uitdrukking die je van een vriendje in het journalistencafe hebt opgepikt. 

Ik snap dat wel, want het bekt ook gewoon lekker, zo'n dingetje.

Het rolt soepel heen en weer op de tong voor het je stembanden bereikt. Het glibbert ook zo makkelijk van je toetsenbord naar het scherm, waar het heel even in het stukje naar je blijft glimlachen. 

'Vooruit, verder', zegt het dan, 'Ik lig goed.'

 

Zo was ook het bereiken van de 3e ronde Roland Garros best wel een dingetje voor Haase en wordt de juiste vervoeging van het werkwoord hebben in de derde persoon enkelvoud nog een heel dingetje voor Fred Teeven. We gaan nog wat dingetjes meemaken in komkommertijd.