Uitgelezen

Plechtige belofte; Ik ga nooit en te nimmer meer af op Librisprijzen of verkoopcijfers, hoe verleidelijk het ook is om met de massa mee te sjokken.

Prachtige boeken gelezen die op geen enkele lijstje voorkwamen of ongenoemd bleven in de literatuur bijlagen van VK en NRC.

Bitter teleurgesteld in werken die daar bejubeld werden.

Omdat ik na zoveel jaar leeswerk niet geneigd ben aan mijn eigen leeslust en smaak te twijfelen, vrees ik dat hier een reusachtig ' kleren van de keizer' dingetje speelt.

Om te beginnen Tommy Wieringa.

Joe Speedboot hongerig uitgelezen. Ceasarion ging ook nog net maar was me al te geconstrueerd en pretentieus. en dan nu ' Dit zijn de namen' volgens de critici barstend van de bijbelverwijzingen en metafoor voor het ontheemden drama.

Wat een vreselijk boek, niet om door te komen. Natuurlijk, de stijl is ok dat mag je ook wel verwachten, maar het plot, de karakters, de ellenlange pagina's waarop hoegenaamd niets gebeurt. En dan daaronder de loodzware pretentie van de literaire legpuzzel. Ik wil meegesleurd worden worden door een boek, Deze  Librisprijs moet ik zelf amechtig vooruit duwen.

Nog eentje? Kort dan. Het gelauwerde Stoner van John Williams. 100.000 exmplaren, 17E druk staat er op de kaft. Het boek kan al bijna gevuld worden met de haast hysterische loftuitingen van de complete grachtengordel.

We komen er niet doorheen. Saai, 'en toen en toen' beschrijvingen, zwakke dialogen, oninvoelbare hoofdpersonen en een voortemmerend verhaal vol ontmoedigende triestigheid en mislukking.

Natuurlijk zorgvuldig geboetseerde zinnen, maar ons ( voorleesvrouw en ik) een compleet raadsel waar die halellujah kreten op gebaseerd zijn.

Na 60 pagina's weggelegd,nu voor de helft van de prijs..Wie..?

Volgende keer Grunberg..ook zoiets..