Droombeelden

Ik was in een leegstaande fabriek. Overal stonden nog de machines en de installaties opgesteld, liepen ingewikkelde buizenstelsels, met drukmeters erop en grote wielen eraan. Alles zat onder roest, stof en spinrag. Wat hier ooit geproduceerd was viel niet meer na te gaan. Ik dwaalde door de immense hallen toen ik plotseling in de verte een meisje van vijf of zes jaar in een wit jurkje zag lopen. Ze had iets in haar handen, een klein boeket bloemen, wit en geel. Ik riep haar niet. Er was geen geluid in mijn droom. Ik besloot naar haar toe te gaan. Toen ik haar kant uit wilde lopen werd ik wakker.

Ik stond op en zette de tv aan, zonder geluid. De paus daalde in een witte jurk een vliegtuigtrap af. De plaatsbekleder van Christus op aarde, die zomaar door de hemel aan was komen vliegen. Onderaan de trap wachtte een meisje van vijf of zes jaar oud op hem, in een maagdelijk wit jurkje. Eerst knielde hij en kuste de grond. Toen richtte hij zich op. Het meisje overhandigde hem een klein boeket gele en witte bloemen. Hij glimlachte en kuste haar voorhoofd. De opa van de wereld.