Iedere ochtend is mijn eerste gang naar de bakken op het akkertje waar de gesmokkelde, want bij intratuin kant en klaar aangeschafte, plantjes staan te blozen in de zon. Met mijn handen woel ik even door de speciaal gecomponeerde mix van pootaarde, turfmolm, compost en hydrokorrels die binnen recordtijd een succesvolle oogst moet garanderen.
Lekker warm en vochtig voelt de aarde. De aardbeien hebben zich trots en sappig opgericht, de eikenbladsla heeft al een extra fris blaadje gebaard en onder glas is er in de afdeling broccoli van bak 1 al een fluistering van groene kopjes te bekennen. Bovendien schieten in de vensterbank de voorgezaaide wortels de grond uit. Ik heb uit een rode peper de zaadjes gedroogd en een tweetal daarvan heeft besloten om maar eens buiten rond te gaan kijken. Tegen de avond ga ik rond met emmer en yoghurtbakje om alles te bewateren. De lente heeft dezer dagen haar mooiste blote jurk aan.
Maar voor het zover was moest er getimmerd.
Omdat mijn timmerervaring zich beperkt tot het op jeugdige leeftijd beoefenen van Hamertje Tik, een spel voor de technisch aangelegde dreumes waarmee je met behulp van een houten hamer en spijkertjes leuke figuurtjes op een stukje zeer zacht zachtboard kon bevestigen, kostte de constructie van de bakken me de nodige tijd en hoofdbrekens. Met de details van mijn tocht langs bouwmarkt, hamer, zaag en drevel zal ik de lezer niet vermoeien.
Laat het genoeg zijn dat mevrouw Pasquali me 'Meten is weten' toevoegde toen ik met de eerste resultaten op de proppen kwam.
En nu staat het er allemaal en moet ik wachten terwijl ik het jonge grut de grond uit loop te kijken.
Ik wil groene kroppen, grote bossen, zware kolen, jonge peulen. NU!
Enkele keren per dag kijk ik even in de vakken die er nog maagdelijk bij liggen of er al gebeld wordt.
Waar blijft de prei, waar zijn de tuinbonen, die ik al drie dagen geleden heb toegedekt.
Het is de tijdgeest die ons allen doordrenkt, haast, snel, onmiddellijk.
Kijk en dat soort gedachten krijg je nu ook in de moestuin, ik wil maar zeggen..
( wordt vervolgd)
mmmmm, de Lente heeft haar mooiste blote jurk aan en de aardbeien hebben zich fris en sappig opgericht!
BeantwoordenVerwijderenen daarbij die heel speciale haast! waaraan ik nooit meer teruggedacht zou hebben als ik dat nu bij jou niet las...""Groeien, groeien!"" herinner ik mij dat ik, in het begin onbewust, de jonge planten innerlijk toesprak tijdens de avondgietbeurt.
Niets voor mij zo'n moestuin. Veel te veel stress met al dat langzame gedoe dat niet wil opschieten.
BeantwoordenVerwijderen