maandag 31 oktober 2011

Betrapt

Helaas heb ik u ook wat te bekennen
Elk versje dat ik schreef is gebaseerd
Op feiten die ik deels heb gefingeerd
Toch ging ik schaamteloos maar door met pennen

Prestatiedwang, zo moet het zijn begonnen
Ik heb ze allemaal gewoon verzónnen.


Hoogleraar Sociale Psychologie Diederik Stapel is betrapt op het
vervalsen van zijn eigen onderzoeksgegevens.

zaterdag 29 oktober 2011

CDA

Het CDA is in congres bijeen
Men  heeft vandaag een motie aangenomen
Dat Leers met een humaan beleid moet komen
En Mauro blijft zegt Ad en ook Kathleen

Maar of hij zelf nog wil dat is onzeker;
'Als ik maar nergens heen hoef met Henk Bleker.'


Staatssecretaris Henk Bleker nodigde tijdens Pauw en Witteman
Mauro uit om met hem naar PSV-Twente te gaan.
De jongeman weigerde beleefd.

woensdag 26 oktober 2011

Mauro

Minister Gerd heeft nog eens goed gekeken
Want Gerd als mens die zat er nogal mee
Toen keek een andere Gerd weer naar de PVV
En was de zaak voor Mauro snel bekeken

Kan deze clown die voor tirannen zwicht
Niet met de eerste trein mee naar Maastricht?

Minster Leers heeft na 9 jaar en talloze procedures
besloten dat de 18 jarige Mauro toch uitgezet wordt
naar Angola.

vrijdag 21 oktober 2011

Gruwe-lijk

"Als eerste kunnen wij u presenteren,
Ik denk dat u uw ogen niet gelooft,
Khadaffi met een kogel in zijn hoofd
De foto's zullen u wellicht shockeren

Maar wacht, we kunnen live en daarin beelden
Van hoe zijn lijk aan stukken wordt gesneden.'


De media lijken te genieten van de beelden van een verminkte Khadaffi.

donderdag 20 oktober 2011

Graad

U houdt geen cent meer over op den duur
Miljarden heeft uw fonds al zien verdampen
Wat is er nog om ons aan vast te klampen
Want ook de kerstboom wordt ontzettend duur

Gelukkig ben ik zelf nog steeds in staat
tot het behouden van mijn dekkingsgraad.


De grote pensioensfondsen hebben veel geld verloren en vrezen  het verhogen van de premies en het korten op de uitkeringen.

woensdag 19 oktober 2011

Geding

Vandaag dient voor De Neus een kort geding
De film over de Heineken ontvoering
Bracht Holleeder in hevige beroering
Omdat het volgens hem heel anders ging;

'Ik vroeg alleen wat of ze ervan dachten
een tijdje in mijn loods te overnachten.'


Willem Holleeder eist in een kort geding een verbod
op vertoning van de film over de ontvoering van Heineken en Dooderer,
omdat dit hem 'imagoschade' oplevert.

dinsdag 18 oktober 2011

Moord?

Het kan me eigenlijk niet zoveel schelen
Of Vincent zelf schoot of werd vermoord
Of hij bij zijn radijs was of gestoord
Het gaat om wat hij deed met zijn penselen

Maar wat mij na dit nieuws toch zorgen baarde;
Behouden mijn van Gogh's nu wel hun waarde?


Ophef over een nieuw onderzoek waarin gesteld wordt
dat Vincent van Gogh geen zelfmoord pleegde maar door twee kinderen werd doodgeschoten.

maandag 17 oktober 2011

Kritisch Prikken

Wat mij blijft fascineren
is hoe wij ondanks alle ziektes
die wij elkaar toewensen
doorgaan met vaccineren.

Even mutsen 1.

Zoals over het openvouwtuutje van de pakken hagelslag. Of je de krengen nu van Ah,Aldi of willekeurig welke grootgrut ook aanschaft-Aldi heeft trouwens de stevigste bite, zeker rechtstreeks uit de koelkast-het vereist de fijne motoriek van een hersenchirurg om het geval zonder blijvende schade en een gierende bovendruk open te krijgen.
Om te beginnen moet men de kartelrandjes van het tuutje indrukken om de opening vrij te maken. Maar dan wel zo voorzichtig dat er niet teveel kracht wordt gezet,daar de tuut de natuurlijke neiging heeft zich in het pak terug te trekken, waarna wijsvinger of duim er aan te pas moeten komen om het loeder er weer uit te trekken omdat de ontwerper en de fabrikant te beroerd waren een simpel terugtreklipje aan het openvouwtuutje te bevestigen.
En waarom nou niet, vraag ik u af.
Gewoon een aluminium terugtreklipje. Ik bedoel dat is je baan! Van negen tot vijf ben je bezig met het bedenken van consumentvriendelijke verpakkingen. Dat is een afdeling, in een gebouw met hippe spiegelglasramen,met maquettes en koffiepauzes en papadagen. Met opfrisverlof,maandagochtendmeetings,brainstormsessies op de hei.
' Mannen, vandaag het hagelslagpak.' Geeuw,geeuw..
'Niks meer aan doen Wilco. Zijn er ook kroketten bij de lunch?'
Intussen is de toevoer van uw hagelslag geheel of gedeeltelijk geblokkeerd  geraakt en omdat de scene zich meestal afspeelt op ontbijtmomenten ,als de dag zich nog niet ten volle van het bewustzijn heeft meester gemaakt, krijgen ongeduld en ochtendhumeur de overhand. Men  steekt zijn vinger in het gat in een poging achter het tuutje te haken en zodoende de weg vrij te maken voor de donkerbruine lekkernij. Gevolg: Vinger blijft steken,wordt met geweld teruggetrokken en veroorzaakt een diepe scheur in het pak, waardoor het tuutje gedegradeerd is tot  een nutteloos aanhangsel en het broodstrooisel zich ongecontroleerd verspreidt over aanrecht of ontbijttafel behalve over het gesmeerde bammetje.
Ik kan daar heel erg onredelijk en verdrietig van worden.
Net als van verpakkingen met 10 kleine schroefjes waar je een betonschaar voor nodig hebt om er het gewapende plastic mee los te knippen. Maar daarover een volgende muts..

zondag 16 oktober 2011

Gerd

Oh Gerd pas nou toch op met wat je zegt
Nou zat je weer bij Buitenhof te kleppen
En over je successen op te scheppen
Dat moet toch straks bij Geert weer uitgelegd!

Nu even op tv de bolle bof
En straks weer op je knieen door het stof.

woensdag 12 oktober 2011

Feudregels

- Ik mag niet de hele dag wordfeuden
- ik moet niet meer dan drie tegenstanders tegelijk uitnodigen
- ik moet niet denken dat ik al gewonnen heb als ik 40 punten voorsta en nog 35 letters heb.
- ik moet niet tussendoor leuk proberen te  zijn in de chat
- ik moet geen drie keer woordwaarde voor mijn tegenstander klaarleggen
- ik moet niet in tegenstanders maar in medespelers denken
- ik moet mezelf  inpeperen dat wordfeud maar een spelletje is
- ik moet niet met mijn ipad gooien als ik verloren heb
- ik moet een andere medespeler kiezen als ik vier keer van dezelfde eikel verloren heb.
- ik moet niet denken in termen van : ' nou pak ik je'
- Ik moet weer in therapie.

Thuis

Het huis kijkt ons niet aan als we met een kilo post
onder de arm de gang inlopen en het licht aanknippen.
Stil en verwijtend staan de kamers om ons heen. Hoe we het in ons hoofd haalden om zo lang weg te blijven.
Het huis is als een kat die zich niet laat paaien, als een kind dat zich onverzoenlijk afwendt je het te laat van school hebt opgehaald.
Het huis moet verwend, gepoetst, opgewarmd, gevoed met geuren, stemmen en muziek. Voorzichtig beginnen we met licht en lucht en water, maar geen hakken, geen geklos. Stilletjes beroeren we het huis op kousenvoeten.
We hebben heel wat goed te maken.

dinsdag 11 oktober 2011

Twee honderd

De eerste mens die straks de 1000 haalt
is ergens op de wereld al geboren.
Die leeftijd hoef ik zeker niet te scoren
want je zult zien dat alles zich herhaalt.

Toch hoop ik dat u mij oprecht bewondert
Op deze site word ik vandaag 200..!


Futuristen voorspellen onze onsterfelijkheid, en hoewel kwantiteit
natuurlijk niets zegt, staat mijn tellertje wel mooi op 200.

De geur van verf (oude schrijfveer)

Zondagmorgen, tien uur. Er liggen zestien hardhouten latjes op me te wachten. Latjes die als deklat dienen voor op de ramen. Ruw, splinterig en verfloos schreeuwen ze me tegemoet. Ik pak de schragentafel, die normaal gesproken vol ligt met versgezaagde planken. Vandaag is de tafel leeg, de tussenmuur is klaar en dus zijn er voorlopig geen balken of platen te verzagen. De schragentafel is van mij.

Het versjouwen van die latjes is nog geen simpel karweitje. Een hardhouten latje is per definitie niet zwaar, maar wel wanneer je ze alle zestien tegelijk wilt verplaatsen. Zuchtend pak ik de latjes in setjes van acht en leg ze netjes naast elkaar, op de schragentafel. Op die manier hoef ik niet te bukken en met schilderen straks kan ik er aan alle kanten bij. Ik pak een rol schuurpapier, trek mijn handschoenen aan tegen het splinterwerk en begin aan mijn klus.

Eerst moeten de latjes geschuurd worden. Daarbij moet ik opletten, dat ik de zaagsplinters netjes en voorzichtig verwijder en de randjes op de latjes mooi rond schuur. Ze worden per slot van rekening binnenkort op een zichtbare plek in huis geschroefd, op de ramen, dus het moet een beetje netjes.

Het valt niet mee. Al na negen latjes afschuren zijn de zin en mijn humeur ver te zoeken. Mijn pols is pijnlijk, evenals mijn nek. Om over mijn onderrug nog maar te zwijgen. Toch moet ik door, vandaag wil ik de geur van verf in mijn neus hebben om nog enigszins het gevoel te hebben dat we ergens komen met dat huis. Ruim vijf maanden zijn we onderweg.

Ik had zo gehoopt volgende week een cranberryschotel in mijn nieuwe oven te kunnen schuiven in de herfstvakantie. Die droom ligt aan duigen, het gaat niet lukken. Het viel tegen, daar werd ik verdrietig van. Ik heb er om gerouwd en nu moet ik verder. De deadline is dapper verzet, naar de Kerst. Dus heb ik mijn zinnen gezet op een grote kalkoenschotel in die enorme oven, rond 25 december. Niet dat ik kalkoen lekker vind maar het staat zo Kersterig en dus wil ik het.

Zonder latjes kan ik de kozijnen vanbinnen niet schilderen. Wanneer er niet geschilderd kan, kom ik niet verder en heb ik geen uitzicht op die Kerstkalkoen. Zuchtend pak ik mijn schuurpapiertje weer op. Na anderhalf uur, zestien latjes en twee sigaretten tussendoor als pauzemoment breekt het glorieuze ogenblik aan, waarop ik het blik grondverf mag opentrekken.

Met een houten spatel roer ik de verf goed door, zodat het spul zometeen goed op het hout verdeeld wordt. Met een smal rolletje verf ik eerst de onderkant van de laatjes, daarna verf ik de zijkanten en tot slot pak ik de bovenkanten met het randje.

Een uur later, wanneer ik de deksel op de verfpot terugplak en de kwasten in een pot terpentine zet, glimmen de latjes me tegemoet. Mijn handen, vol druppels en vegen grondverf, maak ik schoon met een oude poetslap, waarop ik wat terpentine heb gesprenkeld. Wanneer ik met mijn handen langs mijn neus veeg ruik ik het.

Een heerlijke geur van nieuw en vers. De geur van mijn huis in wording.


Ook geplaatst op www.letterstilist.nl (voorlopig even dubbel)

maandag 10 oktober 2011

Dit kan zo niet langer

Paul McCartney is voor de derde keer getrouwd. Ik gun ieder zijn eeuwige jeugd maar McCartney ziet er op zijn 69e nog wel heel erg jong uit. En nog steeds die volle bos met haar, hoe doet hij dat toch? En dan ook weer een lekker ding aan de haak… respect man, respect. Mocht ik echter al geplaagd worden door gevoelens van afgunst dan maakt het vervolg van het bericht alles weer goed. De politie is namelijk bij hem aan de deur geweest omdat de buren over de luide muziek hadden geklaagd. Hoe diep kan een stad als Londen zinken? Zeker zo’n trader of broker uit de City die de volgende ochtend weer vroeg op moest om tegen zijn eigen klanten te speculeren. Hoogstwaarschijnlijk ook nog een kaalgeschoren kop en aan de cocaïne, in het weekend samen met zijn Toryvriendjes op boengaboengafeestjes als een brulaap springend op de bonkende dreunen die tegenwoordig voor muziek doorgaan. Geboren toen de Beatles allang uit elkaar waren, opgevoed door ouders die er op hun dertigste uitzagen als Reagan en Thatcher op hun zeventigste. Paul wie? De beetles? Nooit van gehoord, maar die herrie moet stoppen, ik dacht dat alle mensen die dat muziek noemden inmiddels dood waren.

Kijk, dat Paul McCartney op zijn 69e voor de derde keer trouwt… mwah, sommige mensen leren het nu eenmaal nooit. Maar dat de politie daarna aan de deur moet komen om hem erop te wijzen dat de sixties lang en breed zijn afgelopen, ook al zit hij midden in de zijne, dat is geen jeugdigheid meer, dat is onvolwassenheid. Een vlerk is het, een puber. Langharig en werkschuw, altijd al geweest. Het is gewoon niet te geloven, hoe de buurt hier achteruit gaat.

http://www.depers.nl/entertainment/602172/Huwelijksfeest-McCartney-te-luidruchtig.html

Actuele Aforismen

De vraag of Dexia ook gered zou zijn als België wel een regering zou hebben gehad, zal wel altijd onbeantwoord blijven.

De spaartegoeden waarvan de Belgen de komende jaren hun hogere lasten moeten gaan betalen zijn in ieder geval gegarandeerd.

Hoe slecht politici kunnen rekenen bleek weer toen Leterme zei dat de tegoeden bij Dexia voor 200% zeker zijn.

Aanvankelijk wilden de Fransen alleen aan de redding van Dexia meewerken als ze Wallonië erbij cadeau kregen.

Als ik wist dat ik altijd gered zou worden zou ik ook voor iedere stresstest slagen.

Het nationaliseren van verliesgevende banken leidt tot socialisme met een marktconform gezicht.

Het verbod op bonussen bij banken die staatssteun ontvingen, belemmert die banken ernstig bij het werven van nieuwe incompetente topbestuurders.

Voor reizigers in de eerste klasse stelt NS in de sprinters in plaats van een plaszak een katheter ter beschikking.

De huisarts van minister Schippers heeft het dubbel moeilijk.

De man die twee dagen dood op een ziekenhuistoilet heeft gezeten is in ieder geval bespaard gebleven dat hij een half jaar dood in huis zou liggen.

Staatssecretaris Knapen opende in Uruzgan een met Nederlands ontwikkelingsgeld aangelegde asfaltweg zonder bermen.

Tegen de achtergrond van de maatschappelijke roep om steeds strengere straffen is het verwarrend dat de Europese Dag tegen de Doodstraf in de Week van de Opvoeding valt.

Ik ben van de generatie die de PvdA nog heeft meegemaakt.

Indien Hollande het tot president van Frankrijk brengt, zou het Nederlandse standpunt binnen de EU aanzienlijk aan kracht winnen.

zondag 9 oktober 2011

Verhuisd

Nee,het huis is nog niet klaar
Toch verhuisd? Dat is raar

Lettercomponist
wordt
Letterstilist.

Componist was niet van mij
Nieuwe naam, nu ben ik vrij.

Nieuw adres: www.letterstilist.nl

Een ding kreeg ik niet voor mekaar
(de blogjes indelen op tijd.)
Dus het loopt een beetje raar.
toch belet het me niet om alles verder met u te delen
opdat ik (en u) zich niet hoef(t) te vervelen.

Zeg eens AA

Ze kunnen zomaar landen afwaarderen,
kredietbeoordelaren Fitch en Moody.
Met angst en beven kijkt de wereld hoe die
de beurzen en de banken dirigeren.

Ze hebben ook een versjescriticus
Die zei: ' U krijgt van mij een AA+ !'

vrijdag 7 oktober 2011

Plas

NS blijft ons vermaken en verrassen
zo komen ze vandaag met het idee
om in de sprintertreinen zonder plee
de klanten in een zak te laten plassen.

Ik sprak een conducteur, die zei me net:
'Dat is niet nodig, gooi maar in m'n pet'.

donderdag 6 oktober 2011

Pauw

Jeroen die in een vraaggesprek trots kwekt
Dat hij wel meer dan 200 mevrouwen
Op rij tussen de lakens heeft gevouwen
De interviewer buigt in diep respect

Een rokkenjager en een vrouwengek
Of seksverslaafd en naar de Jellinek?


Jeroen Pauw doet een boekje open over zijn
liefdesleven.

woensdag 5 oktober 2011

Voetgangers

Als ik vroeger, mijn mond vol tanden,
in mijn strakste jeans over straat liep
op weg naar de vetkuiven in de cafetaria
zorgde mijn transistorradio voor maximale
geluidsoverlast; niemand hoefde naar
the sounds of silence te luisteren

rollende stenen schilderden alles zwart
de zon zou nooit meer schijnen
totdat Petula Clark ons opriep
de nacht in huis te komen doorbrengen.

De jeugd van tegenwoordig
is goed gebekt met dure beugels
heeft oordopjes in en zorgt voor beduidend
minder geluidsoverlast maar het blijft natuurlijk
aanstootgevend die afgezakte broeken.

dinsdag 4 oktober 2011

Afscheid

'Hallo die Job, je spreekt met Lilian
Ook van dat weer genoten met z'n allen?
Wat zeg je, als een baksteen laten vallen?
Tja, slechte peiling en de achterban

Nou afgebrand.., joh trek het je niet aan
Feed back, daar moet je juist voor openstaan!'

Partijvoorzitter Lilian Ploumen geeft haar fractieleider
tgv haar afscheid nog een klein cadeautje mee in de vorm van een vernietigend interview in de Volkskrant.

Toen was ik oud

Vroeger was ik oud. Een bezorgde jeugd, vroege sterverij van familie en dierbaren hadden mijn hoofd en schouders laten zakken tot ver onder het Nieuw Amsterdamsch Peil. Eeuwig liep ik met mijn hoofd naar beneden, op zoek naar het gouden geluksdubbeltje. Regelmatig halsbrekende toeren uithalend in de strijd tussen gevoel en verstand.

Na een periode van vermoeidheid en een zwaar gevoel in het hoofd werd de diagnose burn-out gesteld. Het roer moest om. Langzaamaan, met veel vallen en nog meer opstaan, leerde ik mezelf stukje bij beetje kennen. Het werd een vreemde les. Want hoewel ik altijd op mezelf had vertrouwd, was mijn zelfvertrouwen ver te zoeken.

Mijn systeem was gebouwd op geven, mijn innerlijke transistor stond niet op stand ontvangen. Terwijl de radiozender in mijn hoofd zoveel zendertjes van anderen ontving.  Inmiddels weet ik beter. Ik mag er zijn en mijn gevoel ook, al struikel ik soms nog. Mijn hoofd heeft geleerd om van mijn hart geen moordkuil te maken, al wil ik nog wel eens een beetje schreeuwen.

Alhoewel er vijf jaar zijn verstreken voel ik me jonger dan toen.
Want toen was ik oud.

Luisterveer over ''Toen was ik zoveel ouder.''



Zie voor de tekst: http://www.bobdylan.com/songs/my-back-pages

Toen

Twee neutrino's
vliegen door de Herestraat.
Zegt een tegen de ander:

Gek hè,
een nanoseconde geleden
voelde ik me
zoveel ouder.



Schrijfveer "Toen was ik zoveel ouder", 4 oktober 2011

maandag 3 oktober 2011

Charlie

De mussen vielen gisteren van het dak
Maar ' Snelweg Charlie' denkt al aan de winter
Bezorgd dat zowel Hondekop als Sprinter
Weer roemloos zullen stranden in een wak

Voorspellen van toekomstige misere
Dan ga je als een trein in je carriere.

Kamerlid Charlie Aptroot van de VVD zegt er geen vertrouwen in te hebben dat vervoerder NS en spoorbeheerder Prorail beter voorbereid zijn op de komende winter.

zondag 2 oktober 2011

Heidi

Het Duitse volk is weer eens zwaar getroffen
Eerst Paul de octopus toen ijsbeer Knut
En nu een schele buidelrat, da's..pech
Er wordt wat afgestorven bij de.. oosterburen

Gelukkig kunnen wij over die zaken
Dan weer een lekker bekkend rijmpje maken.


De Duitsers hebben deze week afscheid moeten nemen van hun
laatste troetel, Heidi.