Huid en Haar

@ Heldinne. Kon geen reactie op je recensie op Heldenreis plaatsen, vandaar hier.


Kijk eens aan eindelijk medeprikkers in de ballon Grunberg. Wat een vreselijk nihilistisch boek. Eigenlijk het eerste boek waar mevrouw en ik al voorlezend na zo'n 300 pagina's mee gestopt zijn. Gewoon omdat we er een naar gevoel van kregen. Het boek is vervuld van soort perfide wanhoop en is ook nog eens slecht geschreven. Het lukt de schrijver niet om een beeld van de personages in je hoofd te planten.
Ronald, Lea, Sylvie, de bijfiguren, geen idee hoe ze eruit zien, wie ze zijn. Verborgen door de nevel die de schrijver over ze heen drapeert.
Het kabbelt, babbelt en filosofeert van de koude grond van heb ik jou daar.
Iedere scene die een dramatische lading zou kúnnen hebben wordt met een cynische rationalisatie om zeep geholpen. Daarnaast staat het bol van de herhalingen/overwegingen en gedachtengangen die geen enkele bijdrage leveren aan iets wat in de verste verte ook maar op een
plot of karakterontwikkeling lijkt.
Als dit ook zijn bedoeling was dan is hij geslaagd in het schrijven van naarste boek van de afgelopen 10 jaar, maar ik vrees dat het iets zegt over de binnenwereld van de schrijver. Een dor landschap vol contactgestoordheid en aloverheersend wantrouwen.
Huid en haar is de kleren van keizer Grunberg en zijn kritiekloze clacque.

Pasquali