donderdag 19 augustus 2010

Schrijfveer: Aardappels schillen

Tot ik een jaar of tien was woonden wij in dezelfde straat als tante Jo. Zij was getrouwd met de broer van mijn vader. Regelmatig ging ik naar ze toe. Niet omdat ik het er leuk vond, nee, ik was op onderzoek uit. Regelmatig hoorde ik mijn ouders fluisteren dat tante Jo en ome Ab het beter hadden dan wij, maar ik begreep daar niets van.

Vrijwel dagelijks ging ik op zoek naar dat 'meer' en 'beter'. Zij hadden een lief hondje, maar dat hadden wij ook. Zij hadden drie zoons, wij drie dochters. Die vielen ook tegen elkaar weg te strepen. Banken, stoelen, bedden. Zij hadden hetzelfde dan wij. We hadden zelfs hetzelfde huis, qua bouw! Elke keer moest ik teleurgesteld huiswaarts keren, naar mijn wereld, die zich deels in boeken afspeelde en die zoveel leuker was, dan bij mijn tante.

Na maanden observatie liep ik tegen etenstijd bij ze binnen en wat ik daar zag... Mijn tante was aardappelen aan het schillen met zo'n snelheid en zulke dunne schilletjes, dat mijn mond openviel. Ze keek op en lachte. Liet de schilletjes nóg dunner op de oude krant kringelen. Elke aardappel één schil. Razendsnel kon zij zonnetjes schillen. Uit één stuk. Hondjes, draken. Ze was een ware schilkunstenares.

Ik was er uit. Een huis waar zo geschild werd, daar moest het wel beter en meer zijn. Gerustgesteld kwam ik thuis en besloot mijn tante alleen nog rond etenstijd te bezoeken.

5 opmerkingen:

  1. Ook bij rijkdom blijk het schilletje soms dun.
    Die boeken in deze herinnering spreken me meer aan.

    Ferrara

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, stom, he? Ik heb geprobeerd de welvaart in het huis in mijn gedachten te krijgen, maar behalve die kunstig schillende handen... Niks!
    Boeken, jaaa, dát is jeugdsentiment, van Wipneus en Pim, via Pinkeltje, de dolle tweeling (?!?), naar Kruistocht in een spijkerbroek en Oosterschelde Windkracht 10. (om er maar eens een paar te noemen...)
    Dank je wel voor reageren!
    Arta

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi verhaal, Arta.
    Ik herinner me mijn opa die altijd de piepers jaste.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel mooi verhaal, zonder sentimenteel te worden.
    Btw: ik heb deze site gelinkt op www.lettercomponist.nl.
    Deze site is te mooi om niet te promoten ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ Papagoose: Mooi, die herinneringen...
    @ Odette: Hé, hallo!! Dank je voor het lezen en promoten!

    BeantwoordenVerwijderen