Omringd door stilte staart hij naar het beeldscherm van zijn computer. Surft, rent, zweeft door de virtuele wereld van hot naar her en terug. Filmpjes, informatie, nieuws. Bijna dwangmatig absorbeert zijn brein de indrukken. Verdwaasd kijkt hij op. Wat is dat? Het duurt een aantal seconden voor hij door heeft dat geluid hem omringd. Zijn telefoon. Hij kijkt op het beeldschermpje. "Dag moeder." Schel gekwetter dringt zijn oor binnen.
Een schreeuw. "Laat me, mama, laat me met rust!"
Beheerst legt hij de telefoon terug op het bureaublad. Zijn hand grijpt naar de muis. Verstand op nul. Filmpjes, informatie, nieuws. Bijna dwangmatig absorbeert zijn brein de indrukken. Indrukken, die zijn leven meer beheersen dan zijn eigen ervaringen.
Arta
Allemachtig, jij kunt snel en dan zo'n moeilijke schrijfveer. Vooral de laatste zin vind ik knap geschreven. Wat denk je zouden we gezelschap krijgen?
BeantwoordenVerwijderenFerrara
Ik ben heel benieuwd of we gezelschap krijgen! De aanzet is in ieder geval gemaakt!
BeantwoordenVerwijderenDank je voor reageren!
Arta
Ik ben er even stil van.
BeantwoordenVerwijderenSidonie
Goed geschreven! En heel herkenbaar. Kinderen stoppen nooit uit zichzelf met computeren, TV kijken etc. Verder onthoud ik mij van ongevraagde pedagogische adviezen.
BeantwoordenVerwijderen