Ieder vervoert zijn eigen doden

Mijn moeder die als hoogste wijsheid mij liet weten:
het leven is als een kinderhemd, kort en bescheten
mijn vader die mij mijn vrijheid heeft ontnomen
de tante die wist dat er niets van mij terecht kon komen
de buurvrouw die mij met een bezem uit haar tuin verjoeg
de onderwijzer die mij sloeg, maar nooit genoeg
de dominee die zei dat ik was verdoemd
mijn oma die mij verwende, omdat ik naar haar was vernoemd

ik draag ze altijd bij me, tot in het graf
daar leg ik ze, behoedzaam, af.