vrijdag 15 oktober 2010

Leuk

Nederland telt vandaag de dag 16 miljoen cabaretiers. In alle media struikel je over de leukigheden. De collumnpjes, de meninkjes, de anekdotes, de reactietjes, de twittertjes,de chersootjes. Iedereen is leuk en iedereen heeft ook het recht om leuk gevonden te worden. De een nog leuker dan de ander,
Laat ons maar lachen, we liggen in dit land onder een vette deken van ironie en comedy, van woordgrapjes, karikatuurtjes, brutaaltjes, versprekinkjes en knipoogjes.
Alweer een typetje, een fukke en een sokke, elke week Neon, Koefnoen, de tv draait door, 'n Gumbaatje, 'n stemmetje, de laatste Dijkshoorn of het oudste van van Duyn.

Wij zijn het volk van de vette lach,de kleine grinnik, de ginnegap, de schuddebuik, de snap je 'm, en heb je dat gezien.
Spoel ons maar door, draag ons maar weg. De beroepsleukerds strijken neer in alle schouwburgen en achterafzaaltjes en op alle zenders van het land.
Als een zwerm sprinkhanen vreten ze elk onderwerp in een mum van tijd kaal. En wie even zijn best doet, kan ze op zijn beurt ook weer net zo leuk imiteren. You tube filmjes, candidcamera grapjes, valpartijen, wat is het toch lachen in Nederland. Wat een leuk land is dit. Wij ZIJN gewoon humor of niet soms?

Waar zou je je nog druk om maken, of de straat voor op gaan. We zijn klaar hier. Alles in een itempje, 'n grapje, montagetje en we hebben het weer gehad. Wat nou voelen of nadenken, we hebben erom gelachen, klaar toch?

Soms is het heel even stil bij een echte tragedie maar hup daar komt de eerste leukerd alweer voorzichtig om de hoek kijken.. Beetje gewaagd maar eh..Kan ie weer?
Tuurlijk,wat dácht je, moet kunnen.

We gaan een barre tijd tegemoet, met een door ultra rechts gecontroleerd liberaal crisiskabinet.En een onvoorspelbare gedoger.
Dus; wat rijmt er op Rutte en zet Ivo de zaak nog op stelten.
Amechtig verleuken we ons leven. We leven onder een constante Leukdwang.

Ik heb het ineens gehad. Ik zag Dolf Janssen bij Pauw en Witteman. Hij werd voortgestuwd door een onstuitbare leukstroom, in elke zin drie invalletjes en oprispinkjes, leunend op de lach aan tafel.
En ik werd er zó moe van.
Ik ga ontleuken want ik vind het niet leuk meer, beroerd word ik van m'n eigen leukigheid en die van andere leukerds.

Verwacht van mij niets leuks meer en kom me ook niet meer aan met iets leuks.

Het is even leuk geweest.

6 opmerkingen:

  1. Begrijp ik het goed? Moeten we weer afscheid van je nemen? Ik wilde nu een "flauwe" opmerking maken.

    Ik zeg toch liever dat me dat oprecht spijt.

    Ferrara

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nee, Pasquali, niet weggaan nu. Gewoon blijven en serieuze stukjes schrijven (dat rijmt).
    En ik werd ook een beetje moe van Dolf met z'n lijntjes, haha wat een grap. Het grootste probleem met hem is dat hij zichzelf volgens mij zo grappig vindt. Maar ja, dat doen de meeste leukerds.
    Wat rijmt er op Rutte, ik zou het niet weten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. leve de beroepschagrijnen en nurkse zwartkijkers!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Elk voorjaar ontluikt het nieuwe leven en elk najaar ontleukt het oude. Het is niet anders.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nee hoor beste collega trouw schrijvers, het is net zo leuk hier..
    De ene dag ontleukt men de andere dag leukt men weer op.. Zo gaat dat met stukjes..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh PPPPPPFFFFFF, wat een opluchting. En wat zegt ie...dat het hier LEUK is. De Lieverd.

    Ferrara

    BeantwoordenVerwijderen