Dansen op een graf

Ik wil dansen, dansen
dansen op het graf
van onrecht, hebzucht
angst en domheid, exclusiviteit

begraven wil ik de conventies
van het algemeen fatsoen
een maand lang feesten, zingen, dansen:
''Zó gaan we het nooit meer doen!''

We dopen alle kerken om
tot tempels van de hoop
we richten alle bankgebouwen in
als museums van de angst
we lopen eindeloos polonaise
door de paleizen van het volk
en van het woord pensioenopbouw
krijgen we spontaan de slappe lach.

En als ik eenmaal dood ben dans dan
dans dan op mijn graf
zodat mijn dode buren zich beklagen
vanwege de geluidsoverlast.
''Kameraden!'' zal ik tot ze roepen
''Raap je knoken bij elkaar
onze tijd is weer gekomen
het is tijd om op te staan!''

Dansen wil ik
dansen zal ik
op mijn eigen graf.
Dansen zal ik
tot ik er bij neerval
op mijn eigen graf.