woensdag 15 december 2010

Kerstgeraas

Er heerst een vredige sfeer in het ziekenhuis. Alles is een beetje gemoedelijker dan normaal. Stil is het niet, de wachtkamer is goed gevuld met vrouwen, waarvan een aantal zwangere dames. Ondanks de wachttijd, die door de drukte naar soms wel een uur oploopt, zijn de dames onderling in goede sfeer en harmonie.

Onze poli is gezellig versierd met lichtjes en guirlandes en een enkele kerstboom. Een handjevol dokters en assistentes snoept tussen de spreekuren door gauw nog even wat van de schaaltjes met zoetigheden, die op de balie liggen. De patiƫnten smullen graag mee, evenals van de smeuiige roddels die worden uitgewisseld.

Ik loop de gang door, op weg naar de koffiepot. Normaal gesproken is het druk op de gang, klinken er gejaagde voetstappen van dokters en haastige assistentes achter me, maar vandaag niet.
Plotseling hoor ik een geluid en ik sta stil. Zachte plofjes klinken door de muur, in het ritme van een dieseltreintje. PofPofPof. Het geluid van een nog ongeboren hartslag vult de echokamer, reikt tot in de gang. Iedere keer wanneer ik dat geluid hoor, ontroert het me opnieuw.

Als alles verder goed gaat, klopt het hartje volgend jaar buiten de buik van de zwangere mevrouw. Zover is het nog lang niet. Het mensje in wording moet voorlopig nog een tijdje in het eenkamerflatje bij de aanstaande moeder blijven wonen. Waarin het soms aardig krap en benauwd is, wanneer je je best doet om te groeien als baby.

Deze ochtend mag de baby zich in de buik alvast aan zijn of haar aanstaande ouders presenteren. Even een korte kennismaking om te laten zien, wat het allemaal voor kunsten kan uithalen, daar in die buik. Het is soms zelfs vreemd te noemen, dat de aanstaande moeder er nog niets van voelt, met zoveel babycircuskunsten.

Dat de kersttafel van de aanstaande ouders volgend jaar compleet zal zijn omgetoverd tot een babytafel en er in plaats van flessen wijn flesjes melk of afgekolfde flesjes borstvoeding op tafel zullen staan, weten ze nog niet. En dat de schaaltjes met kerstchocolade in 2011 vervangen zal worden door een gezellig gekleurde plastic Zwitsaldoos met billendoekjes evenmin.

Als nieuwbakken aanstaande ouders gaan zij ervan uit, dat alleen de baby groeit.

1 opmerking:

  1. Fijn dat je dit allemaal niet hoeft te missen en er zo leuk over kunt schrijven. Vooral die blik in de toekomst. Geweldig! "Alles te weten maakt niet gelukkig" moet je maar denken.

    Ferrara

    BeantwoordenVerwijderen